ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ ΤΟ 1942 (ΜΕΡΟΣ Β')

Σήμερα θα συναντήσουμε στις φωτογραφίες περισότερα γνώρημα πρόσωπα που οι παλαιότεροι θα θυμούνται.

Στη πάνω σειρά απο αριστερά προς τα δεξιά φαίνονται. Ο Μπάρμπας μου ο Κοκολομανώλης. Στη μέση πρέπει να είναι ο Κάτης (δεν είμαι βέβαιος).Δεξια ειναι ο Μανόλης ο Γιοργαντές (Μυλωνάκης).Στη δεύτερη σειρά απο αριστερά Κωστής Μενεγάκης (Μπίργιαλης)αδελφος του Φιλόθεου και του Γιουρτομανώλη. Στη μέση ο χαρκιάς ο Καστρινός συνέταιρος του Μιχάλη του Ψιμάρνη στο χαρκιδιό που ήτανε δίπλα στο καφενείο του Λεμπιδογιώργη (τωρα ειναι η ταβέρνα του Νίκου Καλιωράκη). Δεξιά είναι ο Μιχάλης ο Σφακιανός πατέρας του Γιάννη και Νίκου Σφακιανού. Στη κάτω σειρά τον αριστερό δεν μπορώ να τον θυμιθώ. Στη μέση αν και λίγο θολός ο Ζαχαρενάκης ο Σαμαράς σύζυγος της Μπροκομαρίας. Δεξιά ο Λεμπιδογιώργης πατέρας του Στέλιου του Λεμπιδάκη. Στην επόμενη σειρά φωτογραφιών θα δούμε πιο νεώτερους που τότε ήταν ανύπανδροι και η νεολαία του χωριού.

Στη πάνω σειρά απο αριστερά, Μανώλης Μενεγάκης (γιγούρτης). Στη μέση Μανωλης Ψιμάρνης αδελφός του Μιχάλη και του Νικολή Ψιμάρνη (ηταν νοσοκόμος στο Νοσοκομείο του Αγίου Νικολάου. Αριστερά ο Κουνενός ο Γιώργης (τσαγκάρηςος). Στη μέση αριστερά Μανώλης Κοκολάκης (Σουβλάς). Μέση Στάθης Λαζαράκης (Λαζαροστάθης). Δεξια αγνωστος για μένα. Ισως οι παλαιότεροι μου να τον θυμιθούν. Κάτω σειρά απο αριστερά. Νίκος Χακιαδάκης (Κοκόλης) πατέρας του Θεμιστοκλή και της Ελένης. Στη μέση Γιάννης Μεθυμάκης (μπρατζερογιάννης). Δεξιά Μιχάλης Βούλγαρης .

Και μια σειρά απο μεγαλύτερους στην ηλικία που δεν μπορώ να θυμιθώ εκτός απο τον πάνω δεξιά που ειναι ο Λαγουδογιάννης και τους δυο τελευταίους που μου φαίνεται οτι είναι ο Πατεροκωσταντής και ο τελευταίος ο Αντώνης ο Καραβέλας που καθόταν στο σπιτι που αγόρασε ο Καλιωροκωσταντής στον Κολύμπαρο. Απο τις φωτογραφίες συμπεραίνει κανείς οτι τοτε το χωριό είχε πολύ κόσμο και παρόλο που ήταν κατοχή οι Ιταλοί τους αφηναν να ασχολούνται με τις αγροτικές δουλειές και οτι αλλες δουλειές εκαναν και πριν έρθουν οι Ιταλοί. Μεχρι βέβαια που οι Γερμανοί αντικατέστησαν τους Ιταλούς και τους έκοψαν τις ελευθερίες και κατάλαβαν τι εστί κατοχή που μέχρι τοτε δεν είχα καταλάβει με τους Ιταλούς !!!!

ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ ΤΟ 1942

Πριν μερικές μέρες μου έστηλαν κάποιες φωτογραφίες που υπήρχαν σε ένα βιβλίο που εκδόθηκε στην Ιταλία. Προφανώς τις ειχε τραβήξει κάποιος ιταλός του κατοχικού στρατου, που ήταν στο χωριό μας την εποχή εκείνη και του έκανε εντύπωση το χωριο και οι κάτοικοι του. Σ'αυτές φαίνονται μερικοί πατεράδες και παπούδες μας και άλλοι συγγενείς μας όπως ήταν τότε. Οι πιο παλιοί απο τους σημερινούς Λιμνιώτες θα αναγνωρίσετε γνωστά πρόσωπα στις φωτογραφίες αυτές.

Αυτές οι φωτογραφίες εχουν τραβηχθεί απο τη Μάχα και τον παλιό δρόμο που πήγαινε στη Φουρνή. Διακρίνεται δεξια η εκκλησία της Αγίας Μαρίνας.

Στη δεύτερη σειρά φωτογραφιών φαίνονται μερικοί Λιμνιώτες της εποχής να κάθονται σε κάποιο σοκάκι και άλλοι μπροστά απο ένα πέτρινο νερόμυλο. Εγώ προσωπικά δεν γνωρίζω κανένα. Οι μεγαλύτεροί μου ίσως θυμιθούν κάποιους.

Εδώ φαίνονται να ασχολούνται με τον τρίγο. Στη πάνω δεξιά φαίνεται ο αλευρόμυλος του Καστρινού που ήταν μετά τα σπίτια του Καλιωρονικολή και δίπλα στη παλιά γεώτριση.

Εδώ φαίνοντα τα παιδιά του Δημοτικού στον περίβολο της παλιάς εκκλησίας της Αγίας Τριάδας. Την κατοχή η Αγία Τριάδα εκανε χρέη σχολείου.

Στη πάνω αριστερή φωτογραφία φαίνονται τα κάτω καφενεία (δεν εχουν αλλάξει και πολύ απο τότε). Αριστερά διακρίνεται ο πατερ Ευτύχιος (Για όσους τον θυμούνται). Στη δεξιά διακρίνεται ο μπαρπας μου ο Κοκολομανώλης με κάποιον αλλο εξω απο το τσαγγάρικο το Γωνιοτομανώλη. Και οι δύο φωτογραφίες τραβήχθηκαν ακριβώς έξω απο το σπίτι μου. Στις δύο κάτω φαίνονται δυο χωριανοί μας βρακοφόροι. Ο ενας μου μοιάζει του Γιαπιτζογιώργη, τον αλλο δεν τον βγάζω.

Στη πάνω αριστερά φαίνεται ο Πάτερ Ευτύχιος και στη κάτω δεξιά ο Ψιμαρνογώργης (αν δεν κάνω λάθος).Τους άλλους δύο δεν τους θυμάμαι. Επεται συνέχεια προσεχώς.