Παρασκευή 11 Μαρτίου 2016

Ο ΠΡΩΤΟΣ ΓΑΜΟΣ ΠΟΥ ΘΥΜΟΥΜΑΙ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ


Με αφορμη το γάμο που ειμαι καλεσμένος την Κυριακή στο χωριό, του Κωστή της ξαδέρφη μου της Ελένης του Γιοργαντέ του γιού, προσπάθησα να θυμηθώ ποιος ηταν ο πρωτος γάμος που θυμούμαι απο τα παιδικά μου χρόνια στο χωριό. Ημουν πολύ μικρός. Δεν θυμούμε αν πήγαινα στο Δημοτικό. Η θειά μου η Καδιανή με ρωτησε αν θέλω να πάω να δώ μια νυφη που θα ερχόταν στη γειτονια μας. Μου ειπε οτι θα πάμε να την πάρουμε απο το σπίτι της στην απάνω γειτονιά και μετά θα πάμε στην εκκλησια στην Αγια Μαρίνα οπου θα γινόταν ο Γάμος. Το ειπα στη Μάνα μου και φύγαμε με τη θεια για την απάνω γειτονια. Περάσαμε απο την Αγια Τριάδα και μεσα απο τα στενα σοκάκια πηγαμε στο σπίτι τση νύφης που ηταν κοντα στο σπίτι του συνομήλικου μου Σταυρου Πεδιαδίτη. Εκει ηταν και αλλοι γνωστοί στην ηληκια μου ο Βαγγελης του Τσιφτεδογιαννη(Μενεγάκης), ο Σταυρος ο Πεδιαδίτης και άλλοι μεγαλύτεροι και μικρότεροι. Η θεια μου μου εξηγησε οτι η νύφη ειναι αδερφή του πατέρα του Βαγγέλη γιαυτο ητα εκεί με τους γονεις του. Η Μάνα του Βαγγέλη κρατούσε ενα μπουκάλι ρακί και κερνούσε τους αθρώπους που ηταν εξω απο το σπίτι. Σε λίγο ήρθαν τα όργανα και ξεκινήσαμε να πάμε στην Αγια Μαρίνα οπου περίμενε ο Γαμπρός. Με εκληξή μου ειπα στη θεια μου: Γιαε θεια ποιος ειναι γαμπρός ο γείτονός ο Νικολής τση Ψιμάρνενας. Μπήκαμε στην εκκλησία και έγινε ο γάμος με τον πάτερ Ευτύχιο. Πετάξανε ρύζια και κουφέτα και μετά βγήκαμε εξω οπου περίμεναν τα όργανα και κάνοντας μια μεγάλη βόλτα απο τον Αγιο Δημήτριο, την πλατεία και μετα από το σοκάκι του Λυροστάθη στο κολύμπαρο και τέλος στο σπίτι του Νικολή (του Γαμπρού). Εκεί σταματήσανε στη πόρτα και ηπανε κάμποσες μαντηνάδες πριν μπούνε μέσα οπου ειχαν στρώσει τραπέζια στη αυλή για τσοι καλεσμένους. Εγώ έτρεξα να πώ στη Μάνα μου τις εντυπώσεις μου μετά έψαξα να βρω τον Βαγγέλη να τον ρωτήσω ποσα κουφέτα μάζεψε !! Εμεις τα κοπελάκια γλακούσαμε απο το ενα σπίτι στο άλλο, κι αλλα κουφέτα τρώγαμε κιαλλα πετάγαμε ο ενας τάλλονού. Ωραίες εποχές ανέμελες. Ο επόμενος γάμος που θυμόυμε ηταν ο επεισοδιακός γαμος της ξαδέρφης μου Μαρίας (ανηψιάς του Πατέρα μου απο την αδερφή του Δόξα) απο τα λακώνια που εχω γράψει σε παλαιότερη ιστορία.