Εκδρομη με τραινο μια Μεγαλη Πεμπτη

Οταν ημουν στη Θεσσαλονικη την Μεγαλη εβδομαδα το 1965 ο Γαμπρος μου ο Τασος μου εκανε την προταση να παμε μια βολτα με το τραινο στα ανω πορογια της Δραμας να παρουμε ενα αρνι να το σουβλησουμε την ημερα του Πασχα. Την Μεγαλη Πεμπτη πρωι-πρωι πηραμε το τραινο και πηγαμε στα ανω πορογια. Οταν φτασαμε στο σταθμο της λιμνης Δοηρανης ειδα απεναντυ απο το κτηριο του σταθμου ενα καφενείο.Η ταμπελα εγραφε .Καφενειο η ωραια κρητη. Και στο κατω μερος, Ανδρεα Κοκολάκη. Το τραινο ομως δεν σταματησε για πολυ.ετσι δεν μπορεσα να κατεβω και να ρωτησω τον καφετζη απο που ηταν.Το ειπα στον γαμπρο μου και αυτος ειπε αν εχομε ωρα στο γυρισμο να κατεβεις να ρωτησεις. Αλλα γιατι σου εκανε εντυπωση με ρωτησε. Μου ηρθε μια σκεψη τρελή, μηπως ο καφετζης ειναι ο Μπαρμπας μου που χαθηκε στη Μαχη της Δοηρανης το 1917 (τον εδωσαν αγνωουμενο γιατι δεν βρεθηκε πτωμα).Τον ελεγαν κι αυτόν Ανδρεα Κοκολακη και ηταν αδερφος της μητερας μου. Ο Τασος γελασε και μου ειπε οτι αυτα μονο στο σινεμα γινονται. Πηγαμε λοιπον στο χωριο βρηκαμε τον αθρωπο που ειχε μηλησει στο τηλεφωνο και πηραμε σφαμμενο το αρνι. Στον γυρισμο το τραινο σταματησε στον σταθμο της Δοηρανης και ο σταθμαρχης ειπε οτι θα περιμενει το τραινο να περασει μια αλλη αμαξοστηχια για 20 λεπτα περιπου και οσοι θελουνε να κατεβουν αλλα να μην απομακρινθουν. Το δικο μας τραινο ηταν τσουφ-τσουφ καρβουνιαρης !!Αν εβγαζες το κεφαλι σου εξω απο το παραθυρο, απο λευκός γινοσουνα αραπης !! Το αλλο ηταν οτομοτρίς (πετρελαιο). Ετσι κατεβηκα και πηγα και βρηκα τον καφετζη. Ηταν περιπου γυρο στα 50, επομενως δεν μπορει να ηταν ο Μπαρμπας μου που αν ζουσε θα ηταν 69 χρονων. Τον ρωτησα απο που ηταν και μου ειπε οτι ο πατερας του ηταν απο τα Ηρακλειοτηκα. Του ειπα την ιστορια του Μπαρμπα μου και μου απαντησε μακαρυ να ημουνα εγω. Ο πατερας του ηταν χωροφυλακας και παντρευτηκε απο τη Δοηρανη και εμεινε εκει, Πιασαμε τη κουβεντα και με ρωτησε πως βρεθηκα εκει. Τα ειπαμε για λιγο και στο τελος χαιρετηστηκαμε και με κατεβοδωσε λεγοντας μου. Ολοι οι κοκολιδες ημαστε συγγενεις γιαυτο οποτε σε βγαλει ο δρομος εδω, να ρθεις να με βρεις να σε φιλοξενησω στο σπιτι μου ανηψο, Επαε πανω που ειμαι, δεν βρισκεις ευκολα κρητικούς.