Τρίτη 8 Μαΐου 2012

Η ΑΓΙΑ ΦΩΤΕΙΝΗ ΣΤΗ ΜΑΧΑ

Κάθε χρόνο την Κυριακή της Σαμαρείτιδος οι Λιμνιώτες ανεβαίνουν το ανηφορικό μονοπάτι από τους Αγίους Αναγροίρους στην Αγία Φωτεινή που βρήσκεται τη μέση περίπου του βουνού τση Μάχας. Παλιά το μονοπάτι δεν πηγαινε από εκεί αλλα από βορνά από το σπίτι του Σχοινοκωστή και μετά τσ' αμυγλαδιές τσι θειάς μου τσι Λαμπρινής. Ήταν πιο μικρό και πιο ανηφορικό. Βέβαια τότε δεν υπήρχε ο εθνικός δρόμος. Εμείς τα παιδία βγαίναμε τακτικά στη Αγία Φωτεινή και παίζαμε στο σπηλιαράκι που εχει δίπλα στην εκκλησία. Ανεβαίναμε πιο συχνά όταν ήταν τα φασκόμηλα για να μαζέψουμε να τα φάμε. Η ίδια η εκκλησία είναι κτισμένη μέσα σε σπήλιο. Λένε ότι την έκτισαν ασκιτές μοναχοί που ερχόταν από ολα τα μέρη της Κρήτης. ΄Μεταξύ αυτών και ο Αγιος Ιωάννης ο Ερημίτης που έχει κοιμηθεί στο Μοναστήρι του Γουβερνέτου στο Ακτωτήρι Χανίων. Τότε κάτω ακρυβώς από την Αγία Φωτεινή στους πρόποδες της Μάχας βρησκόταν το Μοναστήρι της Αγίας Μαρίνας και υπήρχαν καλόγεροι που έμεναν στη σπηλιές και ασκίτευαν και κατέβαιναν και λειτουργούσαν στο Μοναστήρι της Αγίας Μαρίνας, μια μικρή παλιά εκκλησία που ήταν στη θέση που είναι η σημερινή εκκλησία του κτίστηκε το 1930. Εκεί ηταν και το πρώτο νεκροταφείο του χωριού, από τους σκελετούς που βρέθηκαν όταν έσκαβαν για να περάσουν τις σωλήνες της ύδρευσης το 1955 για να πάνε στη δεξαμένή από την γεώτρηση που είναι δίπλα στον αλευρόμυλο του Καστρινού στον ποταμό. Μπωρεί και να ήταν μόνο νεκροταφείο για τους καλογέρους. Την πρώτη φορά που ανέβηκα στην Αγία Φωτεινή πρέπει να πήγαινα πρώτη ή Δευτέρα τάξη στο Δημοτικό. Με πήγε η θειά μου η Καδιανή (αδελφή της Μάνας μου) να ανάψουμε τα καντίλια και να προσκηνίσουμε. Μάλιστα μου έκαναν εντύπωση η εικόνες του Αδάμ και της Ευας στον παράδεισο, με το δέντρο που κακού και του καλού, τον όφη και το μήλο που πρόσθερε στην Εύα. Η θειά μου μ' έβαλε και πέρασα τρείς φορές το σπήλιο που είναι δίπλα στην εκκλησία για να με φυλάνε- λεει- οι ασκιτές αγιοι που ασκίτευσαν εκεί και η Αγία Φωτεινή. Απο τότε έχω ανεβεί στην Αγία φωτεινή εκατοντάδες φορές. Μάλιστα θυμάμε όταν τελειώσαμε το δημοτικό ανεβήκαμε οι τελειόφοιτοι και κάτσαμε στο τελευταίο σκαλοπάτι του μονοπατιού και λέγαμε μαντηνάδες και τραγουδούσαμε για να γιορτάσουμε την αποφοιτηση μας. Κάθε χρόνο λοιπόν γινόταν και εξακολουθεί να γίνεται πανηγύρι την Κυριακή της Σαμαρείτιδος. Τα τελευταία χρόνια ο πολιτιστικός σύλλογος Λιμνών το εχει κάνει μεγαλύτερο και εχει φτιάξει και το σημερινό μονοπάτι μεγαλύτερο και ανετότερο από το παλιό μικρό και δίσβατο μονοπάτι. Την Κυριακή που έρχετε θα ξανανεβούνε οι Λιμνιώτες να τιμήσουν την μνήμη της Αγίας Φωτεινής και να απολάυσουν το θέαμα που προσφέρει η θέση της εκκλησίας. Χρονια Πολλά μας χωριανοί Λιμνιώτες. Η Αγιά Φωτεινή βοήθεια μας .