Ηταν Σεπτεβρης μηνας, μερικα χρονια μετα την Γερμανικη κατοχη. Τα σταφυλια στα αμπελια ειχαν σχεδον καμωθει και φυσικα οι λαγοι που τοτε ηταν πολλοι τα επισκεπτοταν τακτικα και δοκιμαζαν τη προοδο της ωριμανσης των.
Ο Καραπαναγιωτης ειχε ενα αμπελακι απο κατω απο το νεκροταφειο στη στενη στρατα. Πηγαινε λοιπον κι αυτος τακτικα για να βλεπει την προοδο της ωριμανσης των σταφυλιων. Ομως παρατηρησε οτι κι αλλοι εκαναν το ιδιο τσιμπολογοντας και δοκιμαζοντας τις ρογες απο τα τζαμπια των σταφυλιων !Παρατηροντας πιο προσεκτικα ειδε οτι οι κλεφτες των σταφυλιων αφηναν αποτυπωματα της ταυτοτητας των στο χωμα κατω απο τις κουρμουλες. Ααα σας επιασα !!,Μονολογησε ο Παναγιωτης ενθουσιασμενος απο την ανακαληψη του. Προβατσουλιες λαγου!! Τωρα θα σας φτιαξω εγω !! Ξαναπε και εφυγε απο το αμπελι. Πηγε στο χωριο κατευθειαν και βρηκε τον αδερφο του, τον Καραμανωλη που εκανε τον κυνηγο και του ειπε τα καθεκαστα για το αμπελι και τσι λαγους. Καλα ,την νυχτα δα παμε να κατσουμε στο παρακαθυστο να τσι περιμενουμε που εχει καλο φεγγαρι και θα τσι τακτοποιησουμε εμεις.Ειπε ο Καραμανωλης.
Ο Μανωλης ο Δινερακης εκανε των εργολαβο "δομικων εργων"στο χωριο. Ειχε λοιπον ενα καροτσι μετα απαραιτητα εργαλεια στο σπιτι κι οταν ηταν καποια δουλεια ειδοποιουσε τους εργατες του και πηγαιναν να την φτιαξουν. Τις προηγουμενες μερες δουλευαν στο νεκροταφειο φτιαχνωντας ενα ταφο και το καροτσι ειχε μεινει εκει. Το απογευμα πηγε ενας χωριανος και τον βρηκε για να φτιαξει καποια δουλεια στον κηπο του. Ειπε λοιπον στο μεγαλο του γιο τον Στελιο να παει στο νεκροταφειο να φερει το καρατσι στο σπιτι γιατι αυριο θα δουλευαν και το χρειαζοταν. Το απογευματακι ο Στελιος βρηκε τους φιλους του και κανονησαν να πανε πιο βραδυ να παιξουν πρεφα σ'ενα σπιτι ενος απο την παρεεα. Η πρεφα ομως θελει ωρα κι αμα εισαι και "φρεσκος μαθητης" δεν τελειωνει ευκολα!! Ετσι περνουσε η ωρα κ' ουτε που το καταλαβαιναν.
Ο Καραμανωλης αφου ειχε περασει η ωρα και κοντευαν μεσανυχτα, πηγε στου αδερφου του, του Παναγιωτη το σπιτι τον πηρε και πηγανε στο αμπελι. Εσυ Παναγιωτη παρε τον τσιφτε και δα κατσεις στον αποκατω τραφο στη στενη στρατα. Εγω με το δυκανο δα παω απο τον αποπανω γυρο του αμπελιου για να μη μπορει να μας ξεφυγει ο λαγος ή οι λαγοι αν ερθει παραπανω απο ενας. Βρηκε την καθισια που ηθελε ο καθενας τους και περιμεναν "τους κλεφτες των σταφυλιων". Ειχε περασει αρκετη ωρα κι ο Καραμανωλης σφυριξε συνθηματικα στον Παναγιωτη οτι ερχεται ο λαγος. Ο Παναγιωτης συκωνει τον κοκορα του τσιφτε και τιθεται σε "επιφυλακη".Το ιδιο κανει και ο αδερφος του. Και ενω επικρατει ακρα ησυχια και μονο η φωνη μιας σκουλουπας απο τα κηπαρισια του νεκροταφειου τη διακοπτει κατα διαστηματα. Γινετε χαλασμος, φασαρια και κακο. Ο Καραμανωλης βλεπει τον λαγο να γινεται "Λουης"και δεν προλαβαινει να πυροβολησει. Ποιος διαολος ειναι !!! Λεει βριζοντας ο Καραμανωλης κατεβαζοντας τους κοκορους του δυκανου. Ο Παναγωτης που ηταν στο τραφο στη στενη στρατα, δεν ειδε τον λαγο γιατι ηταν μακρυα. Ειδε ομως τον Στελιο του Δινερομανωλη να γλακα με το καροτσι που ειχε σιδερενια ροδα, χωρις λαστυχο βεβαια -οι λαστυχενιες ροδες βγηκαν πολυ αργοτερα- και που εκανε φοβερο θορυβο διοχνωντας αφελα του το λαγο που περιμεναν. Τι ειχε γινει ; Ο Στελακης μας ειχε ξεχαστει με την πρεφα και οταν πηγε σπιτι του περασμενα μεσανυχτα και ειδε πως ελειπε το καροτσι, θυμηθηκε που του ειχε πει ο Πατερας του να παει να το φερει απο το νεκροταφειο. Ετσι για να γλητωσει το ξυλο και παρα τον φοβο του να παει νυχτιατικα στο νεκροταφειο, εκανε την καρδια του πετρα και πηγε. Μπηκε σιγα σιγα στο νεκροταφειο κοιταζοντας προσεχτηκα δεξια κι αριστερα. Η καρδια κτυπουσε δυνατα απο το φοβο του. Βρηκε το καροτσι, το πηρε και βγαινοντας απο την σιδερενια πορτα,.... ποδια μου βοηθατε με σκεφτηκε. Ορμισε στην κατηφορα με χιλια απο το φοβο του μην τον προλαβουν οι αποθαμενοι, κανοντας βοβερο θορυβο με το σιδερενιο καροτσι!! Ετσι την γλητωσε ο λαγος και ο Στελιος γλητωσε το ξηλο !!!!
