Τετάρτη 25 Οκτωβρίου 2017

ΠΑΛΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΤΗΣ ΣΗΦΟΓΙΩΡΓΕΝΑΣ

Σημερα θα βαλω ενα αλλο τραγουδακι που το ελεγε η θεια Σηφογιωργενα στην κορη της. Αυτο το τραγουδι με μικρες παραλαγες το ειχα ακουσει οταν ημουνα μικρος και απο τη θεια μου τη Μαρια, μεγαλυτερη αδελφη της Μανας μου. Γενικα αυτα τα τραγουδακια ειχαν βγει γυρω στα 1800 - 1900. Αλλα ισως ειναι και παλαιοτερα. Το σημερινο τραγουδακι μιλαει για μια κοπελια που ο ανδρας της ελειπε πολλα χρονια στην ξενιτια και οταν γυρισε δεν τον γνωρισε....... ...................................................................................... .....................................
Κορη με τα ξανθα μαλια και μικροπαντρεμενη
τον ανδρα της αναζητα και καθεται και κλαιει........................................... ........................................................................... ......................................................
Τι εχεις κορη μου και κλαις και μαυρα δακρυα χυνεις
μηπως πεινας, μηπως διψας, μην εχεις κακη Μανα.............................. ....................................................................................... .................
Μητε πεινω, μητε διψω, μητε εχω κακη Μανα.
Τον ανδρα μου εχω στην ξενιτια και λειπει δεκα χρονια ........................... ...............................
Ακομα δυο τον καρτερω στις τρεις τον παντεγενω
Κιαν δεν ερθει κιαν δε φανει καλογρια θα γενω................................................................. .............................................
Θα παω σ΄ερημο βουνο να κτισω μοναστηρι.
και στο κελι θα σφαλιστω και θα μαυροφορεσω ....... .................................................
Κεινον να τρωει η ξενιτια και με τα μαυρα ρουχα.
Κορη μου εγω μαι ο ανδρας σου, εγω μαι ο καλος σου .............................................................. ................................................
Πες μου σημαδια της αυλης και τοτε θα πιστεψω.
Εχεις μηλια στην πορτα σου και κλιμα στην αυλη σου ...............................................................
Κανει σταφυλι ραζακι και το κρασι μοσχατο.
Κι απου το πχει δροσιζεται και παλι αναζητα το................................................... ................................................
Αυτα ναι σημαδια της αυλης τα ξερει ο κοσμος ολος,
διαβατης ησουν περασες, τα ειδες και τα λεγεις.................................................. ................................................
Πες μου σημαδια του σπιτιου και τοτε θα πιστεψω.
Αναμεσα στην καμαρη χρυσο καντηλι αναβεις..................................................... .................................................
Και φεγγει σου και ντυνεσαι και βαζεις τα καλα σου.
Και φεγγει τις καλες αυγες και πας στην εκκλασια σου............................................ .....................................................
Ξενε μου εσυ σαι ο ανδρας μου εσυ σαι κι ο καλος μου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα