Παιδικες αναμνησεις ηλικιομενων

Ημουνα στο χωριο την περασμενη Κυριακη και ηπα κατα τις 11 το πρωι, κιαφου ειχα στελειωσει μια ντουλαπα στο πατρικο μου, να παω να πχιω ενα καφε στου Χριστινη. Απ' οξω στις μανταρινιες καθοταν δυο παρεες. Στη μια ηταν ο Καφανταρης ο Νικολης με τον Μανωλη του Δραγατη του Λαζαροκωστη και καμποσοι αλλοι που τους περισσοτερους δεν τους ηξερα. Οι μισοι παιζανε πρεφα κι αλλοι κανανε σεϊρι. Στο διπλανο τραπεζι καθοταν δυο ασπρομαλιδες που ο ενας μου σηκωσε το χερι και με φωναξε με το οναμα μου. Σκεπτομε πρεπει να ειναι γνωστος για να με καλει, αλλα ποιος ειναι ; Βαζω το μυαλο μου να παρει στροφες και προσπαθω να θυμηθω που τον ξερω !! Φορουσε και γυαλια ηλιου και με μπερδευαν ακομα περισσοτερο. Οσο τον πλησιαζα μου ηρθε η αναλαμπη . Ο Μακης ο Βλασσης ρε που σου εστηλε την προσκληση να συναντηθουμε, περσι τον Ιουλιο. Μεσω Facebook βεβαια (απαραιτητο μεσω επικοινονιας στις σημερινες μερες). Και η φωνη βγηκε αφθορμητα απο το στομα μου. Γεια σου μωρε παλιο μου γειτονακι Μακη (Ευθυμης).Μετα τα σχετικα "διαδικαστικα"χαιρετουρες κ.λ.π.καναμε ο καθενας μας μια αναδρομη της πορειας της ζωης μας. Η πρεφα διπλα τελειωσε και οι παικτες και οι θεατες σηκωθηκαν να φυγουν. Ενας απο τους θεατες ηταν και ο Παπα Νικολης ο Λαζαρακης. Ηρθε λοιπον με χαιρετησε και ο Μακης βρηκε την ευκαιρια να μου πει οτι ποτε του δεν περιμενε να γινει παπας ο Νικολης γιατι μικρος ηταν πολυ τζαναμπετης. Μαλιστα τον ρωτησε. Θυμασε οταν κλεψαμε τις καρπουζες; Ο παπας λοιπον αρχισε να μας λεει την ιστορια με τις καρπουζες. Ηταν η δεκαετια του εξηντα. Στο πανω σχολειο (τοτε δουλευε μονο αυτο) το καλοκαιρι που ηταν κλειστο, νοικιαζαν τον κηπο και ειχαν βαλει καρπουζες. Οσες ηταν γηνομενες τις εβαζαν στη αποθηκη του Σχολειου για να τις πουλησουν. Η αποθηκη ειχε ενα παραθυρο απο τη μπαντα των αποχωρτηριων. Απο εκει εμπενες ευκολαστην αποθηκη. Ο Μακης με τον παπα Νικολη (σκετος Νικολης τοτε), βρεθηκαν στον περιβολο του σχολειου και αποφασησαν να μπουνε στην αποθηκη να φανε μια καρπουζα να δροσιστουνε !!. Ανοιξαν το παραθυρο κι εκατσαν σαν κυριοι και εκοψαν μια καρπουζα και την εφαγαν. Αντε παμε να φηγουμε τωρα μην ερθει κανενας και μας πιασει στα πρασσα!! Λεει ο Μακης. Ο Νικολης πιανει μια καρπουζα και λεει στο Μακη .Ε να παρουμε και μια να τη μπαμε στην Αγια φωτεινη να την φαμε πιο ηστερα. Βγηκαν απο το παραθυρο και πηδηξαν απο το μπεντενι με την καρπουζα στα χερια. Ελα ντε ομως που τους ειδαν απο τα σπιτια και τα κηπουλια που ηταν διπλα. Εφυγαν και πηγαν στην Αγια φωτεινη. Οταν ο Νικολης πηγε σπιτι τα νεα ειχαν παει γρηγοροτερα απ' αυτον στον πατερα του αγροφυλακα που τον περιμενε με "ανοικτε3ς αγκαλες" και μια βεργα στα χερια !! Την ιδια βεβαια υποδοχη ειχε και ο Μακης αλλα απο τη Μανα του αλλα με ελαφροτερες συνεπειες. Ο Λαζαροκωστης δεν αστειευοταν γιατι ηταν αγροφυλακας και το θεωρουσε μεγαλη προσβολη ο γιος του να κάνει οτι αυτος κυνηγουσε τους αλλους που τα εκαναν. Ετσι ο μικρος (παπα) Νικολης εφαγε ξηλο που εβαλε και στις τσεπες που λεγαμε τοτε. Οχι βεβαια πως συνετηστηκε και εκατσε φρονημος!! Το ξηλο μαλλον μας ετρεφε τοτε και το τραβουσε ο οργανισμος μας. Ειδικα ο οργανισμος του Παπα Νικολη οταν ηταν μικρος.