ΟΙ ΠΑΛΙΕΣ ΑΠΟΚΡΕΣ

Τσι μεγάλες αποκρές κουζουλένουνται κι γρες. Ετσα έλεγε η συχωρεμένη θειά μου η Καδιανή. Τσι αποκρές τσι ζούσανε οι παλιοί Λιμνιότες. Οσο τος επέτρεπε η αυστηρότητα της εποχής και τα λιγοστά μέσα που είχαν στη διάθεση τους. Θυμάμαι που ετοιμαζόμαστε απο εβδομάδες πριν. Περισσότερο ψυχολογικά παρα ενδυμασιακά, αφού βάζαμε οτι βρήσκαμε προχειρο. Κανένα φουστάνι τση Μάνας μας ή τση θειάς μας ή κρητικές ενδυμασίες με βράκες και γιλέκα ή ρασίδι των μπαρμπάδων μας. Το πιο απλό ήταν ενα σεντόνι που μας κάλυπτε από πάνω μέχρι κάτω. Κάποτε λένε ο Σουβλάς Μανόλης ντύθηκε αράπης!! Πήρε ενα μαυροτσούκαλο από κάποια παραστιά και μουτζούρωσε όλο του το σώμα . Μερικοί ήπαν οτι δεν φορούσε καθόλου ρούχα !!  Λόγω της νύχτας και του χαμηλού φωτισμού που είχαν τοτε τα σπίτια, να υπέθεσαν οτι δεν φορούσε. Άλλωστε οι απόκριες πέφτουν τις περισσότερες φορές χειμώνα καιρό και είναι δύσκολο να κυκλοφορείς γυμνός χωρίς ρούχα. Το πιθανότερο οτι είχε μουτζουρωσει και τα ρούχα του ή φορούσε μαυρα ρούχα και μαυρες μακρές γυναικίες κάλτσες. Κάποιες απόκριες είχαμε μαζευτεί ολα τα ξαδέρφια από το σόϊ του Πατέρα μου και μερικοί άλλοι συνομήλικοι και λίγο μικρότεροί μου και αφού ντυθήκαμε μασκαράδες βγήκαμε στη βόλτα. Πάντοτε πηγαίναμε σε συγγενικά σπίτια. Τότε δεν είχαμε το θάρος ή την εμπιστοσύνη να μπούμε σε άλλα σπίτια γιατί φοβόμαστε μη μας δείρουνε κιόλλας. Ηταν Σάββατο και οπως γράφω και σε κάποια άλλη ιστορία ο Γιώργης ο Κουνενός ήταν στο τσακάρικο του στα κάτω καφενεία και τελείωνε κάποια παπούτσα όταν σταματήσαμε όξω από το μαγαζί του και κουβεδιάζαμε από πιο σοκάκι να πάμε. Πότε μας πέταξε το γερμανικό κρανος με την αθράκι που είχε μισοσβήσει στον αέρα κιαυτό έσκασε σα μπόμπα στο καντερίμι και γεμισε ο κόσμος στάχτες και σπίθες και εμείς απου φύγει -φύγει από το φόβο μας, γίναμε λούηδες !! Εγαναχτύσαμε να ξαναβρεθούμε στον Αγιο Δημήτρη απόξω γιατι ο καθένας πηρε οπιο σοκάκι τούρθε βολικό στο ζόρε του απάνω. Τότε κινητά δεν υπήρχαν ουτε καν στο μυαλό μας. Η φαντασία μας ήταν περιορισμένη και δεν έφτανε ως εκεί !! Πολύ πιο μικρός στις πρώτες τάξεις του Δηματικού θυμάμαι που την τελευταία Κυριακή έκαναν πανηγύρι στο χωριό .Οι νεαροί της εποχής ντυνόταν μασκαράδες έφτιαχναν και μια καμήλα με τρία ατομα που ο ένας έκανε το κεφάλι της καμήλας και οι αλλοι δύο τις καμπούρες της .Της έβαζαν μια πατανία και γυρνούσαν στο χωριό και τους κερνούσαν οι χωριανοί κρασί και μεζέδες. Μετά μαζευόντουσαν στο περίβολο της Αγίας Τριάδας (στην παλιά εκκλησία ) που είχε αρκετό χώρο
και το έστηναν στο χορό  και τσι μαντινάδες. Ετσα περνούσαν οι παλιοί Λιμνιώτες τσι αποκρές .