Ο βαρύς χειμώνας κι ο ποθαμένος που σκώθηκε ορθώς από τη κάσα του.

Λενε οτι οι καιροί έχουν αλάξει και οτι δεν κάνει μπλιό βαρείς χειμώνες όπως έκανε παλιά, μα ο φετεινός χειμώνας μας επανέφερε στη μνήμη παλιούς βαρείς χειμώνες. Ετσα κρυγιάδα εχω καιρό να θυμιθώ. Προθές εκατεβαίναμε με τον γαμπρό μου από το ακρωτήρι των χανίων στα χανιά και το θερμόμετρο στο αυτοκίνητο έδιχνε 2 βαθμοί κελσίου. Και στο χωριό κάνει ψοφόκρυο το χειμώνα. Ειδικά το πρωί με τα απόγια μπορεί να κατεύει το θερμόμετρο και στο μηδέν. Θυμάμαι όταν πήγαινα στο δημοτικό, πολλά πρωινά το νερό στσι λακουβίτσες ειχε κρυσταλώσει. Μάλιστα θυμάμαι ενα χειμώνα που έβρεχε τρείς βδομάδες συνέχεια και είχε πλημυρίσει ο ποταμός. Απο το συνεταιρικό ελαιοτρυβείο μέχρι την νοτική καμάρα, ο δρόμος με τον ποταμό ήταν ενα πράμμα. Το μισό αεροδρόμιο ήταν σκεπασμένο από τα νερά. Για όσους δεν ξέρουν, την κατοχή οι ιταλοί είχαν φτιάξει αεροδρόμιο από το κάτω σχολειό μεχρι  του νεκροταφείου τη καμάρα και έτσι έμεινε ή ονομασία της περιοχής αυτής αεροδρόμιο. Πιο παλιά το λέγανε στα αλώνια, γιατί ήταν γεματο από αλώνια που αλώνευαν οι Λιμνιώτες τα σπαρτά τους. Ετυχε λοιπόν να πεθάνει από συγκοπή (έτσι λέγανε τότε) ο Δινερομανώλης στο καφενείο του στα κάτω καφενεία. Επειδή έβρεχε και από τη βορνή καμάρα δεν μπορούσαν να περάσουν, αποφάσησαν να τον πάνε στο νεκροταφείο από την στενή στράτα που ήταν πιο βατός δρόμος. Η στενή στράτα ήταν ενας γαϊδουρόδρομος - άλλωστε τότε υπήρχαν ελάχιστα αυτοκίνητα-που ξεκινούσε από την Παναγία την Ευαγγελίστρια και τελείωνε στου βορά στο δρόμο που ανέβαινε στους νοτικούς μύλους .Και εκεί όμως σε ορισμένα σημεία το νερό είχε καλύψει το δρόμο. Ετσι οι αθρώποι που κρατούσαν τη κάσα επήγαιναν από τα χωράφια για να μη κολυμπήσουν στα νερά. Τα χωράφια ομως εκεί ήταν γεμάτα πέτρες και κάποιος από τους τέσσερεις που την κρατούσαν παραπάτησε και ο πεθαμένος έφυγε από την κάσα και στάθηκε ολόρθος στο χωράφι !! Τότε βέβαια τους πεθαμένους τους σαβανώνανε και δεν μπορούσαν να λυγήσουν γιατι το σάβανο ήταν μονοκόματο. Για μερικά δευτερόλεπτα οι αθρώποι που συνόδευαν τον νεκρό τα' χασαν. Γρήγορα όμως συνήλθαν και ξανάβαλαν το νεκρό στη κάσα και τον πήγαν και τον έθαψαν στο νεκροταφείο. Εμεινε όμως η ιστορία οτι ο Δινερομανώλης εσκώθηκε από την κάσα και στάθηκε ορθώς γιατί δεν του άρεσε που τον πήγαιναν από τα χωράφια στο νεκροταφείο.