ΤΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ

Το χωριό μας έχει πολλές εκκλησίες και μέσα στο χωριό αλλά και έξω απ'αυτό (τα ξωμονάστηρα).Μέσα στο χωρίο υπήρχαν οι εκκλησίες, ξεκινώντας από τους Αγίους Αναργύρους, πιο κάτω ο Αγιος Ιωάννης ο Θεολόγος η Παναγία η Ευαγγελίστρια, η Αγία Τριάδα, ο Αγιος Δημήτριος και η Μεγάλη εκκλησία της Αγίας Μαρίνας. Εξω από το χωριό ξεκινώντας από Δυτικά ήταν η Παναγία η Κεραπολίτησα, η Αγία Φωτεινή στη Μάχα, ο Αγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος που ήταν και το νεκροταφείο του χωριού, Η Αγία Παρασκευή, ο Αγιος Ιωάννης ο πλακουρίτης, ο Αγιος Νικόλαος, ο Αγιος Γεώργιος στη κεφάλα, ο Αγιος Λουκάς, στο Λουσέστρο ο Αγιος Ιωάννης, η Αγία Πελαγία, στον ΚαλόΛάκο η Αγία Ειρήνη και η Παναγία, στη Οξά η εκκλησία του Σταυρού, ο Προφήτης Ηλίας στους Δυό πρίνους. Πρέπει να ήταν και μια εκκλησούλα στο Δράκο αλλά δεν θυμάμαι ποιανού Αγίου. Σύμφωνα με τα βιβλία υπήρχε και μια πολύ παλιά εκκλησία στη θέση που είναι το συνεταιρικό εργοστάσιο σήμερα, του Ταξιάρχου Μιχαήλ. Την εκκλησία αυτή την έκτισε κάποιος Μοναχός Νικόδημος το 1605,(όπως αναφέρεται στο βιβλίο του Στέργιου Σπανάκη πόλεις και χωριά της Κρήτης τομος β)αλλά δεν υπάρχει σήμερα. Ούτε και την πρόλαβα μικρός. Το μόνο που θυμάμαι είναι ότι γινόταν λειτουργία με αρτοπλασίες και κεράσματα κάθε χρόνο στο συνεταιρικό εργοστάσιο, που είχαν την εικόνα του Αρχάγγελου Μιχαήλ, στη γιορτή του στις 8 του Νοέμβρη. Στα τελευταία χρόνια έκτισαν και την εκκλησία της Υπαπαντής πιο κάτω από την βορνή καμάρα. Κάθε φορά που γιόρταζε κάποιο απ΄αυτά γινόταν ένα μικρό πανηγύρι. Όταν γιόρταζε εκκλησία μέσα στο χωριό γινόταν μεγαλύτερο πανηγύρι. Αλλά όταν γιόρταζε η Αγία Μαρίνα γινόταν το πιο μεγάλο πανηγύρι του χωριού. Το γλέντι κρατούσε δυό μέρες. Ερχόταν ο Δεσπότης και πολύς κόσμος από όλο το Νομό. Η Αγια Μαρίνα έκανε πολλά θαύματα και ο κόσμος έκανε τασίματα για να τον κάνει καλά η Αγία. Ερχόταν μικροπολιτές με παιγνίδια και διάφορα πράματα. Γλυφιτζούδια και παγωτά για τα παιδιά. Το πρώτο μαλί της γριάς το έφαγα στη γιορτή της, όπως και το πρώτο παγωτό χωνάκι. Θυμάμαι που ο Πατέρας μου, που μου το πήρε, μου είπε να το τρώγω σιγά-σιγά να μην πονέσει ο λαιμός μου. Τα παλιά πανηγύρια είχαν πολύ κόσμο. Θυμάμαι που έπαιζαν τα ξαδέρφια μου ο Κοκολομιχάλης με τον αδερφό του τον Κοκολοδημήτρη, τα όργανα και ο κόσμος χόρευε όλη τη νύχτα από το απόγευμα της παραμονής μέχρι την επομένη της Αγίας Μαρίνας. Τώρα ο τρόπος της διασκέδασης στα πανηγύρια έχει αλλάξει πολύ. Το παλιό πανηγύρι είναι παρελθόν. Όμως οι αναμνήσεις των παλίων πανηγυριών της Αγίας Μαρίνας θα παραμένουν πάντοτε στο μυαλό μας και θα επανέρχονται στη θύμηση μας με νοσταλγία, κάθε φορά που θα γιορτάζει η χάρη της.