Εχουν περάσει σαράντα εξη χρόνια απο τότε. Ηταν 21 Δεκεμβρίου του 1968. Παραμονές χριστουγέννων στην Αθήνα και ετοιμαζόμασταν για να κατέβουμε στο χωριό για τα χριστούγεννα. Την προηγούμενη μέρα ηλθαν απο Θεσσαλονίκη και αλλοι λιμνιώτες φοιτητές και στρατιώτες για να κατέβουν και αυτοί στο χωριο. Αλλοι πήγαν κατ'ευθεία στο Πειραιά και μπήκαν στο πλοίο και αλλοι εμηναν στην Αθήνα για να δούν τους φίλους και τους γνωστούς και να φύγουν μετα τις επόμενες μέρες για την Κρήτη με το καράβι. Μερικές κοπελιές έμηναν στης Σοφίας του γυγούρτη στα εξάρχεια. Συνενοηθήκανε λοιπόν οι κοπελιές με μερικούς από την παρέα να κάνουμε έκληξη στον ξάδερφό μου τον Θεμιστοκλή του Κοκόλη που γιόρταζε την αλλη μέρα. Το πρωί λοιπόν της 21 Δεκεμβρίου ετοίμασαν δυο ταψιά και τα πήγαν στο φούρνο σαλάτες και λοιπά και τα έφεραν στο σπίτι που μέναμε στο Γουδί. Εκεί αφού κάναμε τα χρόνια πολλά στον ξάδερφο κάτσαμε και το ρίξαμε στο φαγοπότι. Οταν χορτάσαμε φέραμε τα όργανα και το ρίξαμε στο χορό. Ο Χουλάκης ο Μιχάλης έπαιζε το βιολί και εγω με τον Δημητριανάκη τα μπουζούκια. Το γλέντι και οι χοροί καλά κρατούσαν και είχαμε ξεσηκωσει την πολυκατοικία. Βέβαια είχαμε ενημερώσει τον Μπάρπα Στάθη τον δάσκαλο που ηταν διαχειριστής και το Απαλαγό τον Νικολή που ηταν θυρωρός. Οι άλλοι ηταν φοιτητές. Μονο μια παλαβή νοσοκόμα εμηνε δίπλα και πήγε να μας χαλάσει το γλέντι. Ετσι μας έστηλε το εκατό δυό φορές επείδή την ενοχλούσαμε. Ευτυχώς που οι αστυνομικοί που ήρθαν ήταν Κρητικοί και στη δεύτερη φορά έκατσαν και χόρευαν μαζί μας. Αλλά για να μην τους εκθέσουμε μετά σταματήσαμε το γλέντι. Την άλλη μέρα πήραμε ολοι μαζί το καράβι και κατεβήκαμε στο χωριό. Ξάδερφε Θεμιστοκλή Χρόνια Πολλά να χαίρεσαι τα κοπέλια σου και τα εγγόνια σου. Χρόνια Πολλά και σε όλους τους Θεμιστοκλίδες που γιορτάζουν σήμερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου