Με την ευκαιρία των δημοτικών εκλογών πήγα στο χωριό για να ψηφίσω τους καινούργιους <προύχοντες> του τόπου μας αλλά συγχρόνως να κάνω και κάποιες δουλείες στο πατρικό μου. Κάθε φορά που πάω στο χωριό γεμίζω τις <μπαταρίες> μου με ενέργεια για να συνεχίσω παρακάτω. Βλέπω συγγενείς, φίλους και φίλες,γνωστούς αλλά και άγνωστους (για μένα)χωριανούς (συνήθως αυτοί που είναι μια γενιά μετά από εμένα) και ανανεώνω τις γνώσεις μου για το χωριό μας. Έτυχε την ημέρα των εκλογών να είναι η γιορτή της Αγίας Φωτεινής στο εκκλησάκι στη Μάχα . Και προσπαθώ τα τελευταία χρόνια να είμαι παρών για να αναθυμάμαι τα παλιά και να ανανεώνω την παρουσία μου και την επαφή μου με το παρόν του χωριού μου. Βέβαια δεν είναι πάντοτε ευχάριστες οι γνώσεις που αποκομίζω από τις επαφές μου. Υπάρχουν και από τις δυο μεριές. Μέσα στη ζωή είναι όλα!! Και τα ευχάριστα αλλά και τα δυσάρεστα. Χαίρομαι όταν βλέπω γνωστούς και φίλους και λυπάμαι όταν βλέπω κλειστά σπίτια και <απουσίες> και μαθαίνω άσχημα νέα. Αυτή τη φορά τα άσχημα νέα ήταν πολύ κοντά μου. Η γυναίκα του πρώτου μου ξαδέρφου μου του Κοκολομιχάλη η Ελένη μετά από πολύχρονη μάχη με την αρρώστια που την ταλαιπωρούσε 12 χρόνια μας άφησε χρόνους και πήγε να συναντήσει τον άνδρα της και τους άλλους συγγενείς που είχαν <φύγει> πριν από αυτήν. Μαζευτήκαμε λοιπόν όλοι οι συγγενείς και την αποχαιρετήσαμε στο νεκροταφείο του χωριού μας στη τελευταία κατοικία της όπου βρίσκονται άλλοι δέκα συγγενείς. Όλο το Κοκολόσογο !! Τον Κοκολομανώλη και την γυναίκα του Πελαγία, τις θειές μας Μαρία , Καδιανή και Λαμπρινή, τον θειό μας Χρύσανθο, την Μάνα μου τα ξαδέρφια μου Δημήτρη και Μαρία Μεθυμάκη. Ένας σορός κόκαλα οι μέσα για να μας θυμίζουν σε μας τους απ΄έξω πόσο μάταιος είναι ο κόσμος τούτος και πια είναι η μοίρα όλων των ζωντανών !! Μπας και γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι και καταλάβουμε το νόημα της ζωής μας. Εκεί στο νεκροταφείο διαπίστωσα με πίκρα ότι ενώ το χωριό μας ερημώνεται μέρα με τη μέρα και ο πληθυσμός του λιγοστεύει. το νεκροταφείο μας εν αντιθέσει, μεγαλώνει και επεκτείνεται για να χωρέσει τους καινούργιους <ένοικους> του !! Οπως είπε και ο ξάδερφός μου ο <Μπουζουκλής> .Αυτοί που είναι εδώ (στο νεκροταφείο) είναι πολύ πολλαπλάσιοι από τους ζωντανούς κατοίκους του χωριού, κι όλοι εδώ θα έρθουμε !! Καλό παράδεισο ξαδέρφη Ελένη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου