ΕΝΑ ΑΞΕΧΑΣΤΟ ΜΕΘΥΣΙ

 Εγώ ο Θεοχάρης του Παπά Βαγγέλη κι ο ξάδερφός μου ο Θεμιστοκλής του Κοκόλη την εποχή εκείνη

Ήταν Οκτώβρης μήνας του 1968 ημέρα Παρασκευή. Η μάνα μου μου είχε στείλει ένα δέμα με τον Σιγανό που είχε μια τρίκλυκλη μοτοσυκλέτα BMW και έφερνε στην Αθήνα δέματα από τσι Λίμνες. Οι τρίκυκλες είχαν αντικαταστήσει τα κάρα του Κουτουρατζή και του Χειμώνη, αλλά τώρα έκαναν μεγαλύτερες διαδρομές και έφταναν μέχρι την Αθήνα. Ο Καλιωραντώνης που είχε κι αυτός τρίκυκλη είχε αναλάβει τις τοπικές μεταφορές Αγιο και Νεάπολη. Έφερε λοιπόν ο Σιγανός το δέμα τσι Μάνας μου και άφησε και ένα δέμα για τον ξάδερφό μου τον Θεμιστοκλή, που μέναμε μαζί. Το απόγευμα που ήρθε ο ξάδερφος από το Πανεπιστήμιο ανοίξαμε τα δέματα.Δυο τρία μπουκάλια ρακί, σταφύδες, αμύγδαλα, αυγά, κιάλλα φαγόσημα, είχαν τα δέματα. Εν τω μεταξύ ήρθαν στο σπίτι, φίλοι του Θεμιστοκλή φοιτητές κι αυτοί, άλλοι στην ιατρική (ο Λεκανίδης με τον Χουλάκη) άλλοι στη Νομική και αρχήσαμε να πίνουμε τη ρακή. Είχα πάρει κι ένα πικάπ τότε. Βάλαμε μερικές πλάκες κρητικά και αρχήσαμε να χορεύουμε όλοι μαζί . Αργότερα ήρθαν και τα ξαδέρφια του ξαδέρφου μου (από τη Μάνα του) οι Αμαριωτάκιδες και μπήκαν κιαυτοί στο χορό. Πϊναμε και τρώγαμε αμύγδαλα και σταφύδες. Ο Ντόλης είχε μεθύσει και με προκαλούσε με το νεροπότηρο γεμάτο ρακή. Κατέβασε κανα δυό ποτήρια κι έτσι που σηκώθηκε να χορέψει μπέρδεψε τα πόδια του κι έπεσε φαρδύς πλατύς ευτυχώς στο κρεβάτι του Θεμιστοκλή. Το κρεβάτι όμως ήταν μονό κι ο Ντόλης ήταν ψηλός και δεν τον χώρεσε όλον. Ετσι κτύπησε το κεφάλι του στον τοίχο και εμεινε ξερός με την γλώσσα όξω. Εμείς τα χρειαστήκαμε. Τον άρχησαμε στα χαστούκια για να συνέλθει και με τα πολλά άνοιξε τα μάτια του. Τον πήραμε σηκωτό και τον πήγαμε στο Λαϊκό Νοσοκομείο που ήταν κοντά και του΄εκαναν μια ένεσι καφεϊνης να συνέλθει. Κι εγώ βεβαια ήμουν μεθυσμένος αλλά όση ώρα ήμουν όρθιος δεν είχα πρόβλημα. Όταν όμως γυρίσαμε σπίτι και ξάπλωσα είδα το ταβάνι να γυρίζει γυρο-γυρο σαν τα πανιά των νερόμυλων των Λιμνών. Πήγα να συκωθώ αλλά μούρθε το στομάχι στο στόμα και φώναξα του Θεμιστοκλή να μου φέρει τον κουβά γιατί δεν μπρολάβαινα να πάω στον καμπινέ να κάνω εμετό, ότι είχα φάει !! Έβγαλα τα σκώθια μου που λέγανε οι παλιοί και συνήλθα κάπως. Ο Θεμιστοκλής μου έκανε ένα καφέ αλλά μόλις τον ήπια τον έβγαλα κι αυτόν. Τελικά ξαπλώσανε τον Λάμπη στο κρεβάτι του Θεμιστοκλή και εγώ στο δικό μου και οι υπόλοιποι βάλανε δυο στρώματα στο πάτωμα και βολευτήκανε κιαυτοί. Το πρωί έπρεπε να συκωθώ να πάω στην Ελευσίνα που ήμουν υπηρεσία στον πύργο ελέγχου. Το στομάχι μου ήταν χάλια. Τότε κάναμε υπηρεσία όλο το Σαββατοκύρικο για να έχουμε τα άλλα του μήνα ολόκληρα χωρις υπηρεσία ελεύθερα. Ετυχε να ήταν η σειρά μου. Σε ποιόν να το έλεγα να με αλλάξει που ήταν Σάββατο (τότε δουλεύαμε και τα Σάββατα) και όλοι είχαν κανονίσει που θα περνούσαν το Σαββατοκύριακό τους. Πήγα στο Μοίραρχο να του πώ το πρόβλημα που είχα, ίσως αυτός με καταλάβει μια και ήταν φανατικός κρασοπατέρας να μου δώσει λύση. Γέλασε όταν του είπα την ιστορία με το πικάπ και τη ρακή και μου είπε. Αυτά τα έκανα κι εγώ στα νιάτα μου. Λοιπόν θα σου βάλω δυο καλούς βοηθούς όποιους θες εσύ και εσύ θα πέσεις να κοιμηθείς μια και δεν έχει καθόλου κίνηση αυτό το Σαββατοκύριακό. Θα πώ και στον μάγειρα της λέσχης να σου φτιάξει ενα λαπά να φτιάξει το στομάχι σου. Έτσι και το πρόγραμμα δεν θα χαλάσεις και θα κάνεις την υπηρεσία της αργίας που είσαι προγραμματισμένος και θα φτιάξεις και το στομάχι σου. Πήγα στον πύργο ελέγχου κι αφού σχόλασαν οι άλλοι ελεγκτές έφαγα λίγο λαπά που μου έφεραν από την Λέσχη και έπεσα να κοιμηθώ το Σάββατο το μεσημέρι. Όταν ξύπνησα το πρωί και ντύθηκα για να πάω επιθεώρηση στον διάδρομο, είδα και τους άλλους ελεγκτές να έρχονται . Απόρρησα !! Τι κάνετε Κυριακάτικα εσείς εδώ ; Τους ρώτησα . Ποιά Κυριακή- μου απαντούν- Σήμερα είναι Δευτέρα. Βρε αθεόφοβε κοιμήθηκες το Σάββατο και ξήπνησες σήμερα ; Είχα κοιμηθεί δυο μέρες συνέχεια και δεν με ξύπνησαν οι βοηθοί μου για να συνέλθω από το μεθύσι και δεν το είχα καταλάβει !!!