ΟΤΑΝ ΟΙ ΦΙΛΕΝΑΔΟΥΛΕΣ ΚΑΝΟΥΝ ΚΟΝΞΕΣ

Ήταν το καλοκαίρι του 1961 .Ιούλιος μήνας του θέρους και των πανηγυριών. Πανηγύρια στο χωριό και στα γύρω χωριά. Αυτή τη φορά είχε πανηγύρι στο απέναντυ χωριό. Το εκκλησάκι ήταν έξω αοό το χωριό στα σύνορα των κοινοτήτων περίπου και μαζευόταν πολύς κόσμος και από το χωριό μας αλλά και από τα γύρω χωριά. Αφού πήγαμε στον εσπερινό όπου ήταν και ενα σορό γυρολόγοι με διάφορα πράγματα. από παγωτά, μαλί της γριάς, γλυφιτζούδια, μέχρι διάφορα παιγνίδι. Μετά τον εσπερινό στη πλατία του χωριού είχε πανηγύρι με όργανα και διάφορους μικροπωλητές. Αλλά το πιό ενδιαφέρουν ήταν το νυφοπάζαρο όπως το λέγαμε τότε. Τα κορίτσια του χωριού έκαναν βόλτα από την εκκλησία μέχρι την πλατεία. Και φυσικά τα αγόράκια τις ακολουθούσαν από πίσω πειράζοντας τα. Μερικοί πιτσιρικάδες από το χωριό είχαν κάποιες συμπάθειες από τα κορίτσα που έκαναν βόλτες και πήγαν να τους μηλήσουν, αλλά τα κορίτσια έκαναν πως δεν τους ήξεραν αν και πήγαιναν στην ίδια τάξη στο γυμνάσιο. Ισως επειδή έκαναν βόλτα και αλλοι χωριανοί τους ή επειδή υπήρχαν συγγενεικά πρόσωπα που εκαναν βόλτα επιτηρόντας τα κορίτσια. Οι νεαροί θύμωσαν και ήθελαν να τις τιμωρήσουν για αυτό. Εμείς ήμαστε μεγαλύτεροι και είχαμε άλλη παρέα. Αφού κάναμε τις βόλτες μας, φάγαμε τα σουβλάκια μας και τα παγωτά μας. ξεκινήσαμε να γυρίσουμε στό χωριό μας. Βγαίνοντας από το χωριό που γίνόταν το πανηγύρι συναντήσαμε την άλλη παρέα με τους πιτσιρικάδες 14- 15 χρονών που τσακωνόταν πως να εκδικηθούν τις φιλενάδες που δεν τους μήλησαν. Ηταν γύρω στις 10 με 11 το βράδυ. Οι άδειες εξόδου τότε ήταν μεχρι 12 παρα πέντε. Μετά τις 12 έκληνε η εξόπορτα και έμενες έξω του νυμφώνος. Ρωτήσαμε λοιπόν γιατί τσακωνόντουσας και μας ήπαν τον λόγο. Οπότε λέω μεταξύ σοβαρού και αστείου. Το χωράφι αυτό απο ότι ξέρω είναι της μιας κοπελιάς . Και το απέναντυ μου λέει ενας αλλος πιτσιρικάς, της άλλης της δικής μου. Αντε λοιπόν χαλάσετε τους τράφους να μάθουν αλλη φορά να σας μηλούν είπα γελώντας και έφυγα σκεπτόμενος ότι δεν είχαν τα κότσια να το κάνουν . Η παρέα μου έφυγε τραγουδόντας αφού είχαμε κατεβάσει και μερικές μπύρες με τα σουβλάκια, αφήνοντας τους πιτσιρικάδες να μαλώνουν για το τι θα κάνουν. Την άλλη μέρα θα πήγαινα στον Αγιο Νικόλαο να βοηθήσω  τον θειό μου τον Χρύσανθο στο εστιατόρειο που είχε  για όλο τον Αύγουστο και να κάνω και μερικά μπάνια στη θάλλασσα. Μετά από μερικές μέρες ήρθε και με βρήκε στον Αγιο Νικόλαο ένας συνομήλικός μου που ήμασταν μαζί στη παρέα στο πανηγύρι. Μου λέει, έμαθες τι έπαθαν οι πιτσιρικάδες που είχαν θυμώσει με τις φιλενάδες τους που δεν τους μήλησαν στο πανηγύρι ; Οχι του απαντώ . Ακου λοιπόν οι πιτσιρικάδες άκουσαν την συμβουλή σου και χάλασαν τους τράφους. Ομως τους είδε κάποιος και το είπε στον αγροφύλακα και την άλλη μέρα τους μάζεψε όλους τις παρέας και ξανάφτιαξαν τους τράφους από την καλύβα (τα σύνορα τις περιφέρειας των χωριών ) μέχρι έξω από το σχολειό του απέναντυ χωριού. Κιαυτούς δηλαδή που δεν είχαν χαλάσει αλλά ειχαν πέσει μόνοι τους . Αμ λέω εγώ, αν δεν ξέρεις να κρυφτείς, τη κλεψιά τι την θέλεις ;