Πρέπει να πήγαινα δευτέρα ή τρίτη Γυμνασίου. ¨Ηταν οι διακοπές του Πάσχα και στη Μάχα (το βουνό που είναι πάνω από το χωριό) είχαν βγει τα φασκόμηλα στις φασκομηλιές, αλλά και αχναρόσυκα (φρακόσυκα). ¨Ήμαστε μια παρέα περίπου συνήλικοι (ενα χρόνο πάνω ενα χρόνο κάτω και της ίδιας ηλικίας). Αποφασίσαμε να ανεβούμε το βουνό από τους Αγίους Ανάργυρους για να βρούμε φασκόμηλα να τα φάμε. Μερικοί μεγαλύτεροι πήγαν από τους βορνούς μήλους για να βρούνε αχναρόσυκα. Ανεβήκαμε μέχρι τη μέση του βουνού ψάχνοντας και τρώγωντας όπου βρήσκαμε φασκόμηλα. Μετά στρίψαμε ανατολικά προς την καλαντάρα και συνεχίσαμε από το μονοπάτι που ανεβαίνει από την καλαντάρα στων παπαδημήτρηδων πρός τον αγκούτσακα που είναι πάνω από το νεκροταφείο. Η κακοβολιά όμως και η ανηφόρα βγάλαν νοκ άουτ τον Βαγγέλη του Τσιφτεδογιάννη. Τον πήραν δυό από την παρέα και τον βοήθησαν να γυρίσει πίσω στο χωριό. Μετά θα ερχόντουσαν να μας βρούν στου Μαρασκά στο σπίτι του Σταρομανόλη, Παπού των Χαρίλου και Σταύρου Κοκολάκη που ήταν στην παρέα, για να φάμε μαρούλια που είχε φυτέψει ο παπούς τους. Στου Μαρασκά συναντήσαμε και την άλλη παρέα που είχε πάει για αχναρόσυκα και τώρα γύρευαν κοτσιφιές. Αφού κάτσαμε ολοι μαζί και φάγαμε μερικά μαρούλια, η άλλη παρέα των μεγαλύτερων μας είπαν οτι έχασαν τον Μιλτιάδη του Σιγανού να ψάξουμε όλοι να τον βρούμε. Απλώσαμε σε απόσταση 10 μέτρων μεταξύ μας και αρχίσαμε να κατεβαίνουμε το βουνό προς τους βορνούς μήλους που των είχαν δει τελευταία φορά, φωνάζοντας το όνομα του. Είχαμε φτάσει στον χαμηλότερο μήλο και ο Σταύρος του Μιχελουκοδημήτρη φώναξε : Επαέ είναι μωρέ . Πήγαμε και τον βρήκαμε ξαπλωμένο χάμω στη γή, με εμετούς γύρω του. Τον σήκωσαν τέσσερεις μεγαλύτεροι από τα χέρια και τα πόδια και τον κατεβάσαμε στην στενή στράτα στις πλακούρες. Εκεί έτυχε να περνά ο Ψιμαρνογιάννης με τον γταϊδαρό του και μας είδε όλους μαζεμένους γύρω από τον Μιλτιάδη που προσπαθούσαμε να τον συνεφέρουμε .Ήντα παθε μπρε κοπελάκια τουτοσές και κάθετε χάμε; Μας ρώτησε. Ήφαε πολλά αχναρόσυκα μπάρμπα και τον επειράξανε !! ¨Ηπαμε εμείς. Εγέλασε ο μπάρμπας και μας είπε. Πιάσετε μωρέ να τον βάλουμε στο σαμάρι του γαϊδάρου, να τον πάμε στο σπίτι του. Τον σηκώσαμε και τον φορτώσαμε στο γάϊδαρο του μπάρμπα και κρατόντας τον να μη μας πέσει από το γαϊδαρο πήραμε το δρόμο για το χωριό. Στον δρόμο μας έλεγε ο μπάρμπας Ψιμαρνογάννης . Θωρείτε μωρέ ηντά παθε ο Μιλτιάδης ; Να κατέχετε πως τα αχναρόσυκα είναι βαρή φρούτο για το στομάχι και να τρώτε λίγα. Η λαιμαργία δεν είναι καλό πράμμα και κάνει κακό στο στομάχι, να μην το ξεχνάτε !!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου