ΚΡΥΟ ΚΑΙΡΟΣ ΓΙΑ ΔΥΟ

Η λαϊκή παροιμία λέει κρύο καιρός για δύο. Εμείς το παρακάναμε γιατί έκανε πολύ κρύο και ήμαστε πέντε !!! Η ιστορία που θα σας διηγηθώ συνέβει στην Αθήνα. Αλλά οι συμμετέχοντες ήταν όλοι λιμνιώτες. Ηταν λίγο μετά την πρωτοχρονιά τρυ 1966. Υπηρετούσα στο Τατόϊ και είχα πάρει δυο μέρες προφορική άδεια λόγω της εορτής των Θεοφανίων, μαζί με το Σαββατοκύριακο. Ο χωριανός μου ο Κωστής του Μιχελουκοδημήτρη με είχε πάρει τηλέφωνο να πάω στο σπίτι να περάσουμε μαζί τα Φώτα μια και έλειπε η γυναίκα του σ' τσι Λίμνες για να μαζώξει τσι ελιές. Ο καιρός ήταν χειμωνιάτικός και έκανε πολύ κρύο γιατί είχε χιονίσει στη Πάρνηθα, μέχρι χαμηλά στους Θρακομακεδόνες. Ο Κωστής έμενε στο Μαρούσι. Το σπίτι του ήταν καινούριο  και δεν είχε ακόμα τελειώσει. Θα έρχόταν οι μαστόροι από Δευτέρα να βάλουν πλακάκια στη κουζίνα. Πήρα το Ρεο που περνούσε από το Μαρούσι, από το Τατόϊ και κατέβηκα στη πλατεία του Αμαρουσίου. Συνάντησα τον Κωστή που σχολούσε από τη δουλεία του, ψωνίσαμε τα απαρέτητα για δυο-τρεις μέρες και ξεκινήσαμε για το σπίτι. Το απογευματάκι ήρθαν στο σπίτι του Κωστή άλλοι τρείς Λιμνιώτες που είχαν βρεθεί στην Αθήνα και ήταν εργένηδες. Ο Γιώργης του Καραβελομιχάλη, ο Μιχάλης του Καλιωρονικολή και ο Αντώνης του Σταυρούλη του Μαυριειδή. Βρε καλώς τα παιδιά λέει ο Κωστής,
πως από δώ ; Είμαστε στο Μαρούσι και είπαμε να ρθούμε να σε δούμε. Είπε ο Αντώνης. Κωλόκαιρος λέει ο Γιώργης και χιονίζει. Που χιονίζει ; Λέει ο Κωστής . Άνοιξε τη πόρτα να δεις. Λέει ο Μιχάλης . Ανοιξα τη πόρτα και κοίταξα όξω. Πράγματι είχε αρχίσει να το στρώνει. Μωρέ χιονίζει καλά !! Λέω του Κωστή . Πώς θα φύγουμε μετά;.Λέει ο Αντώνης. Δεν πάτε ποθές !! Επαέ θα κάτσετε, μα κρεβάτια έχω. Ειπε ο Κωστής. Αφού κατσαμε στο σαλόνι ο Κωστήε έφερε ένα μπουκάλι ρακί και ποτηράκια. Να πιούμε μιά να ζεσταθούμε που κάνει κρύο. Ειπε ο Κωστής και γέμισε τα ποτηράκια. Κάτσαμε και αδειάσαμε το μπουκάλι με τη ρακί. Φάγαμε και μερικούς ξηρούς καρπούς και μερικά μήλα και αρχήσαμε την κουβέντα για το χωριό. ¨Οταν πια νύχτωσε για τα καλά και ήρθε η ώρα να κοιμηθούμε λέει ο Κωστής. Τρείς θα κοιμηθούμε στο κρεβάτι, ένας στο μονο στη κουζίνα και ένας στον καναπέ στο σαλόνι. Λέει ο Αντώνης εγώ θα πάω στο μονό στη κουζίνα. Ο Μιχάλης λέει εγώ δεν μπορώ να κοιμηθώ με άλλο και θα πάω στο καναπέ. Ετσι εγώ ο Κωστής και ο Γιώργης που ήμαστε και οι πιο αδύνατοι κοιμηθήκαμε στο διπλό κρεβάτι. Μετά από μερικές ώρες γύρω στις δύο, έρχετε ο Μιχάλης και λεει στου Γιώργη που ήταν στη άκρη. Πήγαινε πιο μέσα να μπώ και εγώ και ψώφησα στο κρύο στον καναπέ. Έτσι μπήκε κι αυτός στο κρεβάτι. Μετά από δυο ώρες, να και ο Αντώνης ξηλιασμένος . Κανατε μωρε κι εμένα ΄μια ολιά τόπο να μπώ γιατί ξήλιασα στη κουζίνα. Το Πρωί που ξυπνήσαμε μετράγαμε κεφάλια. Μας έλειπε ένα !! Μωρε ήντα γίνηκε ο Κωστής ; Ρωτά ο Αντώνης που έψαχνε να δεί ποιός λύπει. Επαε έιμαι .Απάντησε ο Κωστής που ήταν στη μέση στο κρεβάτι αλλά δεν φαινόταν γιατί ήταν ο κοντήτερος από όλους μας και σκεπασμένος με τις κουβέρτες από κορφής. Βάλαμε τα γέλια. Ααααααα λεει ο Κωστής πρώτη φορά που κοιμήθηκα σε ζεστό κρεβάτι. Ναι μωρέ του λεει ο Μιχάλης . Εσείς ζεσταθήκατε και εμείς ξηλιάσαμε στη κουζίνα και στο σαλόνι. Και απαντά ο Κωστής. Μόνοι σας το διαλέξατε μόνο μη διαμαρτήρεστε. Αλλά ποτέ μου δεν περίμενα να χωρά πέντε ατομα το κρεβάτι !! Βρε άμα κάνει κρύο λεει ο Γιώργης και δέκα θα χωρέσει. Και απόψε έκανε το κρύο της αρκούδας !!